Nachwamdis Gruzjo

Z Gruzją nie mogliśmy się pożegnać. W Tbilisi mieliśmy jeszcze nadzieje, że pojedziemy w rejon Kazbegi, ale niesprzyjająca pogoda zdecydowała o wybraniu kierunku południowego.  Do granicy przysłowiowy rzut beretem, ale z różnych powodów droga nam się wydłużyła. Najpierw osłabienie jednej rowerzystki a potem droga, której nie było na mapie. Koniecznie chcieliśmy zobaczyć dwa kościoły w okolicach Bolnisi. Droga była bardzo malownicza jednak okazało się, że nie dojedziemy nią do granicy. A więc powrót był jedynym rozwiązaniem. 

Bolnisi

 

 

 

 

 

Zamyślenie w Bolnisi

 

 

lady

 

Tsughrughasheni

lady Ana

 W nocy zaatakował drugą rowerzystkę Torek, przechylając się na namiot . Być może chciał się tylko przytulić, jednak uścisk był na tyle mocny, że głowa Skorpiona trochę ucierpiała. Na szczęście po jednym dniu spania wszystko wróciło do normy i mogliśmy popedałować dalej. Wizyta w przygranicznym sklepie gruzińskim- miało być ostanie chaczapuri, ale wyszliśmy ze sklepu z podarkami od miejscowych - 5 kg owoców i 2 kg białego sera. Droga do granicy naprawdę godna polecenia rowerzystom . Cisza , spokój i sielankowy krajobraz. Kolory jesieni przypominające Bieszczady i niesamowita przestrzeń.Wprawdzie była chwila niepewności , czy aby na pewno przejście funkcjonuje ( bardzo mały ruch), ale  znaleźliśmy się w Armenii bez żadnych problemów.  Przejście graniczne znajduję się na wysokości ok 1400 m npm i naprawdę jest ładnie. Wizę zakupiliśmy na 21 dni (3000 AMD), jednak nasze potrójne urodziny sprawiają, że mamy mało czasu na pedałowanie :-)

pigs

 

przed Kazreti

Przed granicą

rzeka

toaleta

cyrk

droga

jesień