Nela, nela...

Ostatnio stwierdziliśmy, że dobrze czujemy się w roli "ożywiaczy domów":). Pozorny pustostan kryje nieraz interesujące wnętrze. Szybkie ogarnięcie kurzu, zaświecenie świeczki, muzyka z radia i dom zaczyna oddychać. Zadomowiliśmy się w kolejnym opuszczonym domu. Tym razem generalny przegląd i czyszczenie rowerów, w między czasie kurowanie jednego ze Skorpionów.

W Akhaltsikhe spotkaliśmy wielu ludzi z plecorami, autostopowiczów. Z każdym rozmowa i powoli poruszaliśmy się w kierunku Tbilisi.

Uliczny serwis rowerowy. Uzupełnianie rezerwy sprzętu

Po dniach spędzonych w górach w ciszy i spokoju przeżyliśmy nagle szok, gdy wjechaliśmy na główną drogę w Khashuri. Pędzące samochody, szaleni kierowcy i ogłuszające trąbienie spowodowało, że przy pierwszej możliwości zjechaliśmy w Gori na boczną drogę. Udaliśmy się do Uplistsikhe, gdzie na wzgórzu znajduje się ogromny kompleks naturalnych jaskiń, w przeszłości będących antycznym miastem.

Kaplica

Teatr

Droga do Tbilisi dłużyła się nam za sprawą mocnego wiatru, do tego każdy z miejscowych podawał inną ilość km. Byliśmy głodni i zmarznięci, zatrzymaliśmy się w sklepie na 5 min., a uczta przygotowana przez gospodarza sklepu przedłużyła się do godziny. Nie zabrakło toastów za przyjaźń polsko-niemiecko-gruzińską i tylko rowery uratowały nas przed kolejnymi degustacjami.

Ale w końcu dotarliśmy do Tbilisi i naprawdę sobie odpoczęliśmy. Jak to mówią Gruzini "Nela, nela" - spokojnie, spokojnie... Przygotowana wcześniej lista rzeczy do zrobienia wprawdzie nie została całkowicie wykreślona, ale czujemy się prawie tak, jakbyśmy dopiero wyruszali z domu.

Matka Gruzja

Gospodarz Hostelu, w którym zregenerowaliśmy siły. Miejsce godne polecenia, a atmosfera domowa.

Zgaduj - Zgadula: Jak nazywa się Hostel, w którym spaliśmy w Tbilisi? Skojarzenie: mydło.